به همت بخشداری بخش کتیج فنوج، عبدالصمد رییسی مراسم بزرگداشتی از شاعر گمنام این منطقه به نام ملک حسین روشن رای با حضور ٥٠٠ نفر از شاعران و دوستداران این شاعر در زادگاهش برگزار شد.
در این همایش شرکت‌کنندگان از نزدیک با اشعار و زندگینامه‌ی این شاعر آشنا شدند و مقالاتی در زمینه‌ی اشعار این شاعر قرائت شد. در این همایش علاوه بر شاعران استان سیستان و بلوچستان شاعرانی از استان کرمان و هرمزگان نیز شرکت کرده بودند.
در این همایش، جمعی از اعضای جماعت دعوت و اصلاح استان سیستان و بلوچستان در این همایش حضور داشتند.
ملک حسین روشن رای درسال ١٢٨٨ در خانواده‌ای فقیر و بی‌سواد در روستای کتیج متولد شد. پدرش ملک رستم بود در آن زمان در هیچ نقطه‌ای از بلوچستان مدرسه‌ای به جز مکاتب سنتی که فقط قرآن را آموزش می‌دادند وجود نداشت. ملک حسین در سن ٧ سالگی به فراگیری قرآن پرداخت و علاوه بر آن به فراگیری کتابهای بوستان وگلستان سعدی و دیوان حافظ روی آورد. نبوغ فکری و علاقه به شعر ملک حسین باعث شد تا همانند دیگر شاعران گمنام کتیجی همچون ملا لشکرخان رئیسی و ملا یارمحمد رییسی اشعاری را که بیشتر آنها غزل هستند بسراید. با توجه به کمبود کاغذ در آن زمان اغلب اشعار این شاعر که روی کاغذ پاره‌ها نوشته شده بود توسط افراد دست بدست و از بین رفته است و تعدادی از اشعار آن توسط یک سیاح از ایران خارج شده که متأسفانه هنوز عودت داده نشده‌اند.
ملک حسین را می‌توان حافظ بلوچستان لقب داد.
ملک حسین در سال ١٣٥٢هـ. ش در زادگاهش کتیج چشم از دنیا فروبست و در همان‌جا دفن گردید.
چند بیتی از اشعار این شاعر:
ﮔﻔﺘﻢ: ﺍی ﻣﻪ ﺯ ﺑﺮﻡ ﺩﻭﺭ ﻣﺸﻮ، ﮔﻔﺖ: ﺧﻤﻮﺵ
ﺷﻴﻮﻩی ﺳﻴﻢ ﺑﺮﺍﻥ ﺟﻮﺭ ﻭ ﻧﻔﺎﻕ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺮﻭﺯ
ﮔﻔﺘﻤﺶ: ﻣﻦ ﺯﻓﺮﺍﻕ ﺗﻮ ﺑﻪ ﺍﻳﺮﺍﻥ ﻣﻲﮔﺮﻳﻢ
ﮔﻔﺖ: ﭘﺎﺑﻨﺪ ﻏﻤﻢ ﺷﺎﻡ ﻭ ﻋﺮﺍﻕ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺮﻭﺯ
ﮔﻔﺘﻤﺶ: ﻣﻦ ﺑﻪ ﻛﺘﻴﭻ ﻭ ﺩﻝ ﻭ ﺩﻳﻨﻢ ﺁﻧﺠﺎ
ﮔﻔﺖ: ﺍﻳﻨﺠﺎ ﻛﻪ ﻣﻨﻢ ﺩﺍﺭ ﻭفاﻕ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺮﻭﺯ
ﮔﻠﺒﻦ ﻳﺜﺮﺏ ﻭ ﺑﻄﺤﺎ ﺯﺗﻮ ﺷﺎﺩﺍﺏ ﻣﺪﺍﻡ
ﺩﻝ ﻣﺎ ﺩﺭ ﻃﻠﺒﺖ ﭼﺎﻙ ﺑﻪ ﭼﺎ ﻙ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺮﻭﺯ
ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ! ﺩﺧﺘﺮ ﺭﺯ ﺍﺯ ﺻﻔﺘﻢ ﺩﻟﮕﻴﺮ ﺍﺳﺖ
ﮔﻮﻳﺎ ﻣﺎﻳﻞ ﻛﺎﺑﻴﻦ ﻭ ﻃﻼﻕ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺮﻭﺯ
ﺗﺎ ﻛﻲ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﻏﻤﺖ ﻧﺎﻟﻪ ﻭ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻛﻨﻢ
ﻛﻪ ﺭﻭﺷﻦ ﺭﺍی ﺩﺭ ﺑﻨﺪ ﻓﺮﺍﻕ ﺍﺳﺖ ﺍﻣﺮﻭﺯ
نظرات